Mam wątpliwości jak można nazwać wyczyn organizatorów ruchu, o którym co prawda już pisałem a teraz do niego tylko powracam. W każdym razie taką rzecz, choć ma ona charakter lokalny, trudno zostawić gdyż nie powinno się ominąć jej rysu ogólniejszego. Takie i podobne wyczyny w ich samej istocie, i to w różnych dziedzinach, często się lekceważy podczas gdy otwierają one drogę do uważania za normę zgody na odbieranie tu - ogółowi mieszkańców, ich komfortu życiowego i panoszenia się wręcz prywaty przeróżnych grup o poczuciu swoich nadzwyczajnych praw.

Właśnie odbyło się spotkanie związane z kolejną rocznicą powołania Polskiego Klubu Ekologicznego.
Tyle.
Ze względów osobistych nie brałem udziału w samej uroczystości, niemniej z tej okazji popatrzyłem się w moją już odległą przeszłość i zauważyłem, że jednak warto przy tej okazji powiedzieć parę słów. Tylko po to by dać świadectwo ewolucji Klubu od - na początku - racjonalnej postawy wobec zagrożeń środowiska naturalnego wynikającymi z działalności gospodarczej, do jej wręcz zwyrodnienia w formę świadomego lub nie - narzędzia nacisku politycznego i gospodarczego. Opis owej ewolucji proszę oczywiście potraktować tylko jako konkretny przykład procesu, który dotyczy każdego bez wyjątku tzw NGO.

W Polsce nie docenia się geniuszu skrytego w opozycji, co jest koronnym argumentem za wymianą społeczeństwa na lepsze, na przykład niemieckie. Wyjątkowo zabawne jest opowiadanie przez opozycję, jak to Jarosław Kaczyński i PiS (a często także prezydent Andrzej Duda) nic nie rozumieją, nie znają świata, są kompletnie oderwani od rzeczywistości, a nawet zakupów nie są w stanie sami zrobić. Za to wszystko potrafią politycy PO, z Donaldem Tuskiem, Radosławem Sikorskim i Rafałem Trzaskowskim na czele i z naklejką światowców na czole. Oni są tak jaśnie oświeceni, że aż blask od nich bije i oślepia. I przenosi sprawczość oraz jaśnie oświecenie na pozostałych.

Zakładając, że są ludźmi inteligentnymi aż czasem przykro patrzeć jak dla partyjnej poprawności muszą się gimnastykować uczestnicząc w różnych programach publicystycznych.
By skrócić motywację tego co powiedziałem przytoczę to, co bardzo dawno temu w kuluarach pierwszego Walnego Zjazdu Polskiego Klubu Ekologicznego (kiedy to było!) powiedział ówczesny Dyrektor Wydziału Ochrony Środowiska. Czasy jeszcze komuny w starym stylu, i nie pamiętam czy był to jeszcze Pan S. Garlicki czy już J. Wertz – (a obu do dziś jako postacie poważam) obojętne, a rzecz pasowałaby do każdego z Nich.