Ponad sto tysięcy Polaków przeszło w czwartek ulicami Warszawy w Marszu Niepodległości, świętując wspólnie 103. rocznicę odzyskania niepodległości przez naszą Ojczyznę. Instytut Ordo Iuris w porozumieniu ze Stowarzyszeniem Marsz Niepodległości już po raz kolejny prowadził monitoring zgodności z prawem przebiegu zgromadzenia. Prawnicy Ordo Iuris potwierdzili całkowicie pokojowy przebieg Marszu. Podobnego zdania była również Policja. Nawet radykalna „Krytyka Polityczna” przyznała, że Marsz był spokojny, alarmując przy tym, że środowiska patriotyczne Marszu Niepodległości stają się głównym nurtem polskiej prawicy także dzięki „zgodnej kooperacji Stowarzyszenia Marsz Niepodległości i Ordo Iuris”.

Szanowni Państwo,
XII Marsz Niepodległości już za nami. Jego sukces jest bezdyskusyjny i to z co najmniej dwóch powodów. Po pierwsze, odbył się legalnie, zgodnie z przepisami – chociaż obóz antypolski użył wszelkich dostępnych środków, by pod pozorami praworządności utrudnić organizację naszej manifestacji. Skandaliczne i urągające sprawiedliwości decyzje sędziowskiej kasty nie dały nam rady. Po drugie, atak na Marsz Niepodległości zmobilizował jego sympatyków. Zjawiliście się Państwo tłumnie: część po raz kolejny, inni po raz pierwszy. Wielu z Was przyprowadziło przyjaciół i znajomych. Przybyliście dzisiaj z wszystkich zakątków kraju, a także skupisk polskiej emigracji, dając wspaniały przykład jedności i solidarności w obliczu zagrożenia.

W listopadzie 2021, 103 lata po odzyskaniu niepodległości, Polska znów musi walczyć w jej obronie. Z jednej strony zaatakowano naszą wschodnią granicę, co prawda nie czołgami i piechotą, ale marne to pocieszenie. Broń demograficzna użyta przez wroga jest nie mniej groźna i zabójcza, bo tak samo jak militarna agresja wywołuje chaos, dylematy i mentalne rozchwianie, otwarcie już wykorzystywane przez opozycję. A ta wyznaczyła wręcz nowe standardy zaprzaństwa, zdrady i antypaństwowego amoku, wprzęgając do antypolskiej machiny różnej maści celebrytów i osoby publiczne, które gdzie tylko mogą, bredzą o "kryzysie humanitarnym", wykorzystując tyle prymitywne, co nachalne mechanizmy propagandowe, znane od czasów komunistycznych agitek.

Florian Braunek to osoba, która mogłaby swoim życiorysem obdarzyć cały pluton wojskowy i nadawałaby się na scenariusz świetnego filmu wojennego. Brał udział w kolejnych zrywach narodowo-wyzwoleńczych XIX wieku „Za wolność naszą i waszą”.
Florian Braunek urodził się 3 lutego 1797 r. w Grudnie w powiecie obornickim, czyli kilka lat po tym, jak Wielkopolska znalazła się w Królestwie Pruskim. Był synem dzierżawcy Grudna Józefa Braunka (1760-1816) i Brygidy z d. Borzewskiej (1764-1840). Ciężko stwierdzić, co miało wpływ na jego późniejsze losy, aczkolwiek jako dziecko i później nastolatek był świadkiem burzliwych starań o odzyskanie przez Polskę niepodległości w czasach wojen napoleońskich.

Wiele waży głos ludu, wielka w nim potęga.
Ajschylos

- Co słychać?
- Zależy gdzie ucho przyłożyć.
Wbrew pozorom, to stare polskie powiedzonko - mimo swej lakoniczności - oddaje wielką mądrość. Wszak jedną z głównych zagadek związanych z wydarzeniami na polsko-białoruskiej granicy jest ta, dotycząca stanowiska elit politycznych naszego kontynentu wobec najgorętszego obecnie dla nas problemu. Pomogą jakoś? Chyba tak. Raczej nie. Wesprą nas materialnie. Ależ nie, ograniczą się do hałaśliwych deklaracji i życzenia zdrowia, szczęścia i słonecznej pogody. I co? Trudno wyrokować. Elity i tzw. elity bardzo często rządzą się w swych decyzjach perfidnym wyrachowaniem i skrywanymi przed pospólstwem interesami. Cóż?!

Dla losów Europy, a w konekwencji też i całego świata największym zagrożeniem nie są ani Putin, ani Xi Jinping, ani nawet amerykański przezydent, nie pomijając spraw klimatu. Znacznie gorsze od nich wszystkich razem wziętych są personalia UE. Poziom władców Europy i ich wykonawców może napawać przerażeniem, ale w jeszcze większym stopniu - obrzydzeniem. Jest zdumiewającym faktem, że w chwili upadku jednego układu światowego i kształtowania się następnego, ludzie rządzący Europą prezentują tak mierny poziom intelektualny, nie mówiąc już o braku jakiejkolwiek pozytywnej koncepcji, a nawet zwykłej wiedzy, niezbędnej dla sprawowania kierowniczych funkcji.

Zestawiam dewastację pomnika a właściwie pomników Marszałka Piłsudskiego i Legionistów z nagłym odgrzaniem sprawy czy to przesunięcia, czy też nowej aranżacji otoczenia a nawet usunięcia pomnika księdza Piotra Skargi. Już wtedy gdy powstał pomnik ks, Piotra Skargi siadł on komuś na wątrobie – jak się to mówi. Że samowolka – co jest po prostu kłamstwem, że ohyda – o gustach się nie dyskutuje – a jednak i pod tym kątem był przecież oceniany, że zasłania – co, już trudniej przychodziło mówić. Wobec nieprawd zarzutów i dla konieczności i wagi postawienia świadectwa pamięci o tej konkretnej postaci w tym miejscu – jazgot jakoś ucichł.

Głosi ona że odpowiedź na pismo petenta nie musi być wcale negatywna. Wystarczy by czas jej udzielenia był dłuższy niż czas życia petenta. Najwyraźniej zasada ta została przejęta przez totalsow i jest stosowana przez nich we wprost haniebnych działaniach na granicy Polsko - Białoruskiej.
Zauważmy czy raczej rozważmy.
Kompletna impotencja koncepcji, myśli i propozycji – w zapętleniu w nienawiści i dążeniu do powrotu do władzy jest zastępowana protezą czasem śmiesznego a czasem zagrażającego bytowi państwa ciągłego i przewidywalnego do bólu negowania, awanturnictwa czyli po prostu chuliganerii wedle doktryny ulica i zagranica.